“หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท” ท่านมีงานอดิเรกอยู่อย่างหนึ่งที่แปลกประหลาดกว่าพระองค์อื่น ๆ คือ ท่านชอบตีเหล็กสำหรับทำขวานเป็นอย่างมาก ซึ่งฝีมือการตีเหล็กของท่านนั้นก็จัดอยู่ในระดับมืออาชีพเรียกพี่เลยทีเดียว
ลูกศิษย์คนหนึ่งรู้สึกสงสัยในความชอบของหลวงปู่เจี๊ยะจึงถือโอกาสถามท่านว่า
“ทำไมอาจารย์ถึงชอบตีเหล็กนักล่ะครับ?”
หลวงปู่เจี๊ยะก็เลยเล่าถึงที่มาที่ไปของงานอดิเรกนี้ให้ลูกศิษย์ฟัง
“ทีแรกเราก็ไปซื้อขวานมา…จะเอามาใช้งาน แล้วมันฟันไม่ได้น่ะสิ ซื้อมาทีไร…เอามาฟัน มันก็ไม่ค่อยคม … เจ็บใจ! ก็เลยเอาแหนบรถสิบล้อมาตีซะเอง … ทำไปทำมา มันคมกว่าที่เขาทำขายซะอีก!”
ลูกศิษย์จึงถามต่อด้วยความสงสัย
“แล้วอย่างนี้มันจะผิดข้อปฏิบัติของพระมั้ยครับ…อาจารย์?”
หลวงปู่เจี๊ยะตอบว่า
“ไม่ผิดหรอก… ตีขวานมันไม่ผิดหรอก… ไม่เห็นมีวินัยข้อไหนห้ามพระตีขวาน…จะไปผิดอะไร! ไม่ได้ไปฆ่าสัตว์ตัดชีวิต…ทำบาปทำกรรมอะไรนี่นา!”
“แต่บางคนเขาบอกว่า อาจารย์ทำเรื่องที่ไม่ใช่กิจของสงฆ์!”
ลูกศิษย์ยังคงไม่หายสงสัย
หลวงปู่เจี๊ยะก็มองหน้าลูกศิษย์งง ๆ ก่อนจะพูดว่า
“อ้าว!! … ทำไมจะไม่ใช่กิจของสงฆ์! ก็กูนี่แหละ…สงฆ์! แล้วสงฆ์ก็ตีเองกับมือแท้ ๆ … มันจะไม่ใช่กิจของสงฆ์ได้ยังไงวะ?”!!
(ลูกศิษย์) ……… !!
Cr : http://kwamsukz.com/3304/